Lucas en de zee
Lucas Keijning 2019-04-24T10:55:43+01:00Lucas had zich nog nooit zo vrij gevoeld. De zee speelde met hem en hij speelde met de zee. Als een dolfijn sprong hij door de golven. Hij voelde het water met kracht langs zijn [...]
Lucas had zich nog nooit zo vrij gevoeld. De zee speelde met hem en hij speelde met de zee. Als een dolfijn sprong hij door de golven. Hij voelde het water met kracht langs zijn [...]
De maag Wat de maag zo schattig maakt, is dat hij kan knorren. Dat kunnen de darmen vast ook heel goed, maar daarbij heeft het iets viezigs. Ik zie daar vooral vunzige gassen en bruine [...]
Wat nu als vogels Morse-code kennen? Zou dat kunnen? Dat ze ons vet belachelijk maken de hele dag en tegen elkaar in geheimtaal fluiten en tsjilpen wat voor malle wezens wij zijn? Ik heb deze [...]
Weet je wat mij een heel frustrerende aangelegenheid lijkt? Als klein kind Frans leren lezen.
Ik heb de mazzel dat ik heel bewust droom. Dat is best grappig. Ik kan mijn dromen een beetje sturen, althans dat idee heb ik. En ik ben niet snel bang voor een nachtmerrie, doordat ik besef dat het een droom is.
Er willen mensen naar Mars. Je weet wel. Een paar jaar in een raket en dan ben je er. Als je van zand en de kleur terracotta houdt is het echt te gek.
Ik ben nogal een koukleum en ben erg blij met mijn warme deken. En mijn huisje dat toch wel aardig geïsoleerd is. Hoe deden mensen in de Middeleeuwen dat?
Ik hou van honden. Ze fascineren me. Ik kan er uren naar zitten kijken.
Stel je voor dat historische figuren ook op Twitter hadden gezeten. En tweets schreven in de stijl van Trump. Hoe zou dat eruit hebben gezien?
Want je moet weten, kleine Tim was een heel naar jongetje. Ik kan het niet anders verwoorden.