Vaak in de eerste week van mei worden bij mij in de buurt de bomen weer groen. Een verjaardagscadeautje lijkt het wel. Heel blij word ik ervan. Ik heb niet zoveel met kale bomen. De blaadjes kunnen trouwens helemaal niets met dat groene licht. Die nemen vooral rood en blauw licht op uit de zon. Daarmee kunnen ze lekker foto-synthetiseren.

Het groene licht dat de blaadjes reflecteren, zorgt er zelfs voor dat patiënten in ziekenhuizen gemiddeld sneller genezen. Dat is onderzocht. Mensen worden er rustig van. En dat is knap, van dat groene licht. Want bedenk dat die groene fotonen 540.000.000.000.000 keer per seconde trillen. Dat is 540 biljoen keer, voordat jij vijf keer groen kan zeggen. 

Als ik zenuwachtig ben, tril ik wel eens met mijn been. Maar als ik dat 540 biljoen keer per seconde zou doen, werkt dat niet echt ontspannend. Ook een baby die met alle goede bedoelingen op die frequentie wordt geschud, zal niet lekker rustig worden, is mijn vermoeden. 

Dus daarom: een ode aan de kleur groen! En de lieve, hard trillende fotonen die deze kleur mogelijk maken.